رنسانس آدمیت

میدانی؟

نه از جنس "مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ"م

نه حریم تنم حرم فرشتگان است

که فرمود:"خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ"

از خاکم و آب.

بسان مزرعه ای آماده برای زایش و رویش.

نه هوشمندی فرا زمینی و از تو و ایشان بهترون

بشری معمولی تر از معمولی...

نه پول و مالی ، نه زور و بازویی ، نه هوش و حافظه ی آنچنانی و در کل ندار از داشته های تخیلی که مفتخری به تصور داشتنش.

به کدام فریب تن آلوده شدی که چنین به ویترین مزخرف شده با تخیلاتت می نازی.

راستی تو تنها نیستی، رفیقی داری بزرگ به معنای واقعی بزرگ؛

از جنس آتش؛

و زمانی مورد حسد تمام مقربین عرش خدا؛

اما مانند تو شد. خود فریفته به خود.

او داشت و تو نداشتی. او بود تو نیستی.

.

.

.

.

کارگردان اخراجش کرد.

یادآوری: کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَان