شاید ترس دارد
ندیدنِ ظهور و حضور جسمی که خواهان همیشگی بودنِ بودنش هستی و گویا چون جهل عُرفا ، نمیدانی لذت این جاودانگی تا دارد. تا کی؟ تا کجا؟ و کاش می دانستی که همیشه ، همیشه بودن؛ قاتل لذت حضور حاضریست که میل بر بودنِ جاودانه اش در کنار جسمت داری. یادم باشد ، یادت باشد همیشه زود دیر میشود.
شاید ترس دارد ....
+بیا این رو بخر.
- نه ، برند نیست.
+ این چی؟ مارک معتبریه!
- تقلبیه. ظاهرش داد میزنه که فقط اسم داره. جنسش جنس نیست. هر سیاهی که پارسی کولا نیست آخه!!!
+ تو چرا انقدر به این چیزا گیر میدی؟ جنس برند گرونه!!!
- برند بودن و اتیکت داشتن کار ساده ای نیست. زحمت داره و زحمتش ارزش. برند یعنی معنی دار بودن. نباید ارزون فروخته بشه.
.
.
.
.
چشم درد داشتم. دکتر فوق تخصص بینایی برایم قطره شستشوی چشم تجویز کرد. ساعتی بعد از استعمال دارو رفتم جلوی آینه و به چشمان صاحب تصویر نگاه کردم.
- خوب نگاه کن.به سوالم جواب بده. اینی که میبینی تصویر یک صاحب برندِ؟؟؟؟؟؟ اتیکتت کو؟؟؟
...............................................................................................بخار از پیشانیم بلند شد.
پی نوشت: هر کس استانداردی برای چگونه زندگی کردن ، بزرگ شدن و معنی دار شدن دارد. گاهی در حد یک استاندارد محلی ساده ، گاهی استاندارد ملی ، گاهی جهانی . برای بعضیا هم اصلا اهمیت نداره!!!
پی نوشت: رفتن ِ راه درست سخته ، و سخت تر پیدا کردن راه درست.
